بررسی و تحلیل تاثیر عوامل هوشمندی کسب وکار در تصمیم گیری سازمانی

در محیط تجاری سریعاً در حال تغییر امروز، نیاز به اطلاعات تجاری سودمند برای سازمان ها نه تنها به منظور کسب موفقیت بلکه برای بقا حیاتی می باشد. با توجه به ناتوانی سیستم های اطلاعاتی مدیریت در برآورده کردن انتظارات تصمیم گیرندگان سازمانی در عرصه رقابت در سال های اخیر، فناوری های هنرگونه ای نظیر هوشمندی کسب وکار به یکی از مفاهیم مهم در مدیریت سیستم های اطلاعاتی تبدیل شده و با فرهنگ سازمان های پیشرو عجین شده است. هوشمندی کسب وکار به مجموع توانایی ها، تکنولوژی ها، ابزارها و راهکارهایی گفته می شود که به درک بهتر مدیران از شرایط کسب وکار کمک می نماید. از طرف دیگر سازمان-های نوین ملزم به پاسخگویی سریع به نیازهای ذینفعان می باشند و لذا باید بتوانند با بهره گیری از هوشمندی کسب وکار فرآیند تصمیم گیری را سرعت بخشند. برای تصمیم گیری در مرحله نخست نیاز به اطلاعات به شکل های مختلف و با اعتبار بالاست و پس از آن توانایی تحلیل آنهاست. با توجه به نقش و اهمیت هوشمندی کسب وکار بر روی فرآیند تصمیم گیری سازمانی، در این پژوهش با الگوبرداری از مدل هوارد درسنر (1986) به دنبال تبیین و تحلیل تاثیر ابعاد مختلف هوشمندی کسب وکار (مهارت های تحلیلی، مهارت های کسب وکار و مهارت های فناوری اطلاعات) بر روی انواع تصمیمات سازمانی (ساخت یافته، نیمه ساخت یافته، ساخت نایافته) در جامعه ی آماری مشتمل بر شرکت های فعال منتخب در صنعت فناوری اطلاعات هستیم. برای این منظور اقدام به آماده سازی شاخص های عملیاتی ابعاد مختلف هوشمندی کسب وکار و انواع تصمیمات سازمانی و بررسی وضعیت این شاخص ها در جامعه آماری گردید. تحلیل عاملی تاییدی، آزمون معادلات ساختاری و تحلیل مسیر مهم ترین تکنیک هایی می باشند که در این پژوهش از آنها استفاده شده است. براساس نتایج آزمون معادلات ساختاری و بر اساس مدل معادلات ساختاری مدل در حالت معناداری، نشان می دهد که تمامی بارهای عاملی در سطح اطمینان 99% معنادار هستند. ضرایب مسیر نیز برخی در سطح 95% و برخی در سطح 99% معنادار هستند. به عبارت بهتر بر اساس نتایج آزمون معادلات ساختاری کلیات مدل مفهومی پژوهش برای جامعه آماری مورد مطالعه مورد تایید قرار می گیرد. جهت تایید بهتر مدل، اقدام به بررسی وضعیت برازش اجزای مدل مفهومی با یکدیگر گردید. هر یک از شاخص های بدست آمده برای مدل به تنهایی دلیل برازندگی مدل یا عدم برازندگی آن نیستند، بلکه این شاخص ها را باید در کنار یکدیگر و با هم تفسیر کرد. شاخص های تناسب مدل، بیانگر مناسب بودن مدل اندازه گیری می باشد. زیرا نسبت کای دو بر درجه آزادی کمتر از 3 ، شاخص rmsea کمتر از 09/0 و مابقی شاخص ها نیز قابل قبول هستند. به بیان دیگر، مدل و چارچوب کلی معنادار و قابل پذیرش است.